XIII Tydzień Biblijny

«Zgromadzeni na świętej Wieczerzy» 

18-25.04.2021

Od 13 lat w Polsce Stowarzyszenie Dzieło Biblijne im. św. Jana Pawła II promuje inicjatywę przeżywania III Niedzieli Wielkanocnej jako Niedzieli Biblijnej i następującego po niej Tygodnia Biblijnego. W 2021 roku XIII Tydzień Biblijny przebiega pod hasłem: «Zgromadzeni na świętej Wieczerzy», nawiązuje do tematu roku duszpasterskiego Kościoła w Polsce.

Obecna sytuacja epidemii i związane z nią ograniczenia nie pozwalają wszystkim uczestniczyć w niedzielnej mszy św., mimo to każdy może podjąć lekturę Pisma Świętego w domu. Chrześcijanin powinien czytać Pismo Święte nie tylko w Tygodniu Biblijnym, ale korzystać z niego przez cały rok, czytać, medytować nad Słowem Bożym.

Jakie refleksje o Piśmie Świętym towarzyszyły Ojcu Świętemu Janowi Pawłowi II? – „Pismo Święte, jest jak orzeźwiająca woda i jak pożywienie, którym karmi się człowiek wierzący. Dlatego zachęcam wszystkich do jak najbliższych i najczęstszych kontaktów ze Słowem Bożym, do otwarcia się na jego działanie, na jego uzdrawiającą i stwórczą moc. Umiejętność czytania Pisma Świętego ma podstawowe znaczenie dla każdego wierzącego. Jest pierwszym krokiem na drodze, której następne etapy to medytacja i z kolei modlitwa w ścisłym sensie tego słowa. Właśnie modlitwa inspirowana przez Pismo Święte, jest najważniejszą drogą rozwoju duchowości chrześcijańskiej. Kto potrafi poświęcić jej czas i siły, zbiera potem obfite owoce.’’

Kontakt z Biblią jest spotkaniem z Panem, który pragnie mówić do nas każdego dnia. Karty Pisma niosą treści bardzo różnorakie – czytamy w nim o tym, „co mówili prorocy, co o nich mówiono, i co z tego wynika dla Nowego Testamentu; a co z obu Testamentów, z 72 ksiąg, wynika dla nas wszystkich”. Pismo Święte jest bazą, na której wspiera się nauka Kościoła, ale jest też żywym Słowem, do którego poznawania wezwany jest każdy wierny. Święty Hieronim tak określił „nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”, Ojciec Pio – Jestem przerażony stratami, jakie ponoszą dusze zaniedbujące czytanie Pisma Świętego.

Z czytaniem Biblii jest trochę tak, jak z przebywaniem z najlepszym przyjacielem. Im częściej z nim przebywamy, im częściej się spotykamy, tym łatwiej odgadnąć jego reakcje i odczytać myśli. Podobnie jest z lekturą Biblii. Im częściej po nią sięgamy, tym szybciej zmienia się nasze myślenie. A przecież zmiana sposobu myślenia to nic innego jak nawrócenie. Greckie słowo metanoia, tłumaczone jako „nawrócenie”, oznacza właśnie zmianę sposobu myślenia.

Biblia jest najbardziej poczytną książką świata. Jest zbiorem ksiąg, które powstawały na przestrzeni ponad tysiąca lat. Księga ta rodziła się w kulturze zupełnie innej od kultury zachodniej i w mentalności odmiennej niż ta, która została ukształtowana przez wzorce filozoficznej myśli Grecji i prawniczej myśli Rzymu. Może to właśnie jest jeden z powodów, dla których wielu ma kłopoty z osobistą lekturą Pisma Świętego.

W życiu duchowym ważna jest umiejętność, która pozwala zachować pewne ramy obiektywizmu w ocenie samego siebie. Chodzi o zdolność spojrzenia na siebie z pewnym dystansem. Gdy posiadamy tę umiejętność, wówczas rzeczy nabierają właściwych wymiarów: nie przypisujemy zbytniego znaczenia sprawom mało istotnym, ani nie bagatelizujemy rzeczy ważnych. Na co dzień bardzo łatwo o zachwianie tych proporcji. Ciągły kontakt z Biblią daje nam właściwy punkt odniesienia, by proporcje owe nie zostały zachwiane. Biblia uczy Bożego sposobu patrzenia na świat. Jest w Starym Testamencie piękne zdanie: Nie tak bowiem widzi człowiek, jak widzi Bóg. Człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Bóg natomiast patrzy w serce (1 Sm 16,7). Czytanie Biblii jest uczeniem się spojrzenia na świat oczami Boga.

Roman Brandstaetter tak pisał o czytaniu Biblii: każde słowo Pisma kryje tajemnicę. A ponieważ do tajemnicy wiedzie zazwyczaj wiele dróg, staraj się Biblię czytać na różne sposoby. Niekiedy czytaj „z mędrca szkiełkiem i okiem”, badaj uważnie każde słowo tekstu, innym zaś razem popuść wodze wyobraźni i rozważaj z bystrością nieco mniej badawczą i wyostrzoną, ale za to z sercem bardziej otwartym, wypadki dziejące się na kartach Księgi. Za każdym razem odnajdziesz w tych fragmentach inne wartości.

Na początku VI wieku św. Jan Chryzostom nawoływał chrześcijan: Postarajcie się o Biblię! Słowo Boże ma moc zmiany życia człowieka, może okazać się światłem, które wskaże drogę postępowania, może wlać w serce nadzieję i pociechę, może stać się źródłem wiary i zaufania złożonego w Bogu. To właśnie w świetle Bożego słowa osądzić możemy swe pragnienia i decyzje, zastanowić się czy postępujemy zgodnie z wolą Jezusa i snuć refleksję o własnym postępowaniu. Dlatego „postarajcie się o Biblię!”. Bo ona może stać się źródłem przemiany życia. Mówili o tym Ojcowie Kościoła, gdy kontakt z Pismem Świętym porównywali do wody drążącej skałę. Woda z natury jest miękka, a kamień twardy: ale jeśli zawiesić naczynie nad kamieniem, wyciekające krople drążą kamień. Tak też i Słowo Boże jest miękkie, a nasze serca twarde. Ale jeżeli człowiek często słucha Słowa Bożego, serce mu się otwiera.

Ciekawostki o Piśmie Świętym

1. Biblia jest najczęściej kupowaną i czytaną książką na świecie. Według Księgi rekordów Guinnessa sprzedano jej ponad 5 miliardów egzemplarzy.
2. Została przetłumaczona na 1500 języków i dialektów.
3. Zwrot „Nie lękajcie się” pojawia się w Piśmie Świętym 365 razy.
4. Księga Izajasza jest jak mała Biblia: ma 66 rozdziałów, pierwsze 39 piszą o przeszłości (tyle ksiąg ma Stary Testament w kanonie hebrajskim), a pozostałe 27 to obietnice dotyczące przyszłości.
5. Cała Biblia została napisana w okresie obejmującym ponad 1500 lat.
6. W zbiorach Muzeum w Pelplinie znajduje się oryginalna, jedna z niewielu Biblii wydrukowanych jako pierwsze drukowane księgi w historii świata pomiędzy rokiem 1452 a 1455.
7. W bibliotece uniwersyteckiej w Getyndze (Niemcy) jest Biblia, która została napisana na 470 liściach palmowych.
8. Biblia pisana była przez 1500 lat na trzech kontynentach (Azja, Afryka i Europa), ma 40 autorów różniących się pod wieloma względami (praca, stanowisko, pochodzenie, itp.), a jednak wszystkie księgi łączą się odniesieniami, historią i wzajemnie uzupełniają.

Materiały zebrała Marianna Strugińska-Felczyńska