Duszpasterze wspólnie z parafianami z Parafii pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Zgierzu włączyli się w cykl uroczystości związanych ze świętowaniem jubileuszu 100-lecia powstania Diecezji Łódzkiej. Pierwszą pielgrzymką była pielgrzymka do Gniezna, 12 września 2020 r. – pierwszej stolicy Polski, a także pierwszej metropolii kościelnej. Organizatorem pielgrzymki był Ks. abp Metropolita Łódzki Grzegorz Ryś. Podczas konferencji w gnieźnieńskiej katedrze Ks. Arcybiskup Ryś podkreślił, że do 1765 roku Łódź należała do archidiecezji gnieźnieńskiej i korzenie kościoła łódzkiego mają swój początek w Gnieźnie. Powiedział on również, że przed grudniem 1920 roku arcybiskupi gnieźnieńscy erygowali 74 parafie, które do dziś stanowią ponad jedną trzecią diecezji. Prymas Polski Ks. Abp Wojciech Polak podczas homilii Mszy świętej powiedział, że diecezja łódzka powstała także z diecezji warszawskiej i włocławskiej. Nawiązując do 100-lecia odzyskania niepodległości Prymas Polski powiedział: „Wtedy również, po latach zaborów, kiedy Polska odzyskała niepodległość, Papież Benedykt XV powołał do życia waszą diecezję. Dlatego też niepodległość i wolność stoi u podstaw powstania tej diecezji”.
Ks. Arcybiskup Łódzki podczas konferencji poinformował o roku jubileuszowym i nowej ewangelizacji po jego przebudzeniu w kościele łódzkim. Po Mszy Świętej wszyscy byli zaproszeni na obiad, kawę i herbatę. Była też możliwość zwiedzania zabytkowej katedry, zajrzenie do podziemi, w których znajdują się fundamenty wcześniejszych budowli oraz zwiedzanie zabytkowych drzwi. Arcybiskupstwo gnieźnieńskie jest najstarszym w Polsce, powstało w 1000 roku podczas Zjazdu Gnieźnieńskiego. W 1136 roku na mocy Bulli Papieża Innocentego II potwierdzono zwierzchnictwo Gniezna nad pozostałymi biskupstwami polskimi, a na soborze w Konstancji (1414-1418) Ks. Arcybiskup Mikołaj Trąba uzyskał zgodę na godność prymasa dla każdego kolejnego arcybiskupa gnieźnieńskiego.
W Bazylice Prymasowskiej znajdują się również relikwie Świętego Wojciecha, umieszczone w replice srebrnej trumienki św. Wojciecha. Pochodził on z czeskiego rodu Sławnikowiców. W 997 roku przybył do Gniezna i w porozumieniu z Bolesławem Chrobrym podjął misję wyruszając do Prus. Misja trwała około 12 dni i zakończyła się 23 kwietnia śmiercią Wojciecha.
Żywot św. Wojciecha został ukazany na Drzwiach Gnieźnieńskich, unikatowym zabytku romańskiej sztuki odlewniczej, wykonanym za panowania księcia Mieszka III Starego (w XII wieku; ok. 1175 r). Drzwi Gnieźnieńskie to najcenniejszy zabytek sztuki romańskiej w Polsce.
Kolejny zabytek do którego dotarliśmy to Archiwum Archikatedralne w jego imponujących zasobach, znajduje się około 2500 metrów bieżących archiwaliów, w tym około 80.000 samych książek. Jednym z najstarszych zabytków piśmienniczych archiwum jest pergaminowy rękopis „Evangeliarium”, czyli tekst czterech Ewangelii w całości, z wpisanym rokiem 800. Z kolei za jeden z najcenniejszych i najpiękniejszych uważany jest Złoty Kodeks Gnieźnieński – „Codex Aureus Gnesnensis”, księga liturgiczna, zawierająca fragmenty Ewangelii, wybrane na poszczególne niedziele i święta. Udaliśmy się też do Muzeum Powstania Państwa Polskiego w Gnieźnie, na Wyspę Ostrów Lednicki, Pola Lednickie, gdzie przeszliśmy pod Bramą Ryba.
Na Ostrowie Lednickim mieścił się niegdyś jeden z najważniejszych grodów państwa Piastów powiedział przewodnik. Na terenie dzisiejszego grodziska znajdują się m.in. pozostałości potężnych wałów obronnych i pałacu książęcego z kaplicą. Odkryto w niej baseny chrzcielne, które wskazują na Ostrów jako prawdopodobne miejsce chrztu Mieszka. Dziękujemy uczestnikom wyjazdu za czas wspólnego pielgrzymowania, który był czasem wzrostu duchowego, a jednocześnie odkrywania na nowo wydarzeń z historii Polski.
Opracowała Marianna Strugińska
Zdjęcia Marek Szlawski
