Walory kulturowe województwa łódzkiego
Województwo Łódzkie położone jest w centrum Polski. Graniczy z sześcioma innymi województwami: mazowieckim, świętokrzyskim, śląskim, opolskim, wielkopolskim i kujawsko-pomorskim. Województwo łódzkie ze stolicą w Łodzi powstało po I wojnie światowej. Utworzone zostało z historycznych ziem: sieradzkiej i piotrkowskiej, rawskiej, wieluńskiej, opoczyńskiej oraz terenów Księstwa Łowickiego. Powstało jako wynik decyzji administracyjnych więc jest niejednorodne pod względem kultury, tradycji, obyczajów, kształtowania przestrzeni. Istniejące na jego obszarze regionalne więzi kształtowały się w ramach ziem historycznych tworzących obecnie na mapie województwa swoiste podregiony. Sytuowanie historyczne współczesnego województwa łódzkiego spowodowało ciekawe połączenie kulturowe i gospodarcze ziem, które składają się na region łódzki.
Lokalizacja materialnych zasobów kulturowych regionu charakteryzuje się tym, że najstarsze zachowane obiekty występują na jego obrzeżach, często w dolinach dużych rzek, a najmłodsze, zwłaszcza dziewiętnastowieczne, związane z rozwojem przemysłu, w jego centrum, na obszarach wyżynnych i wododziałowych.
W województwie łódzkim znajduje się wiele miejsc wartych odwiedzenia, związanych z położeniem geograficznym, malowniczą okolicą, historią Rzeczypospolitej oraz historią przemysłowego rozwoju tego regionu. Na terenie województwa istnieją również rejony objęte ścisłą ochroną, do których należą rezerwaty (ok. 65) oraz parki krajobrazowe. Także Łódź – stolica województwa i dawne miasto przemysłowe jest wyjątkowym miejscem. O jego specyfice decyduje choćby secesyjno-eklektyczna architektura, która wyrosła w większości w wieku XIX dzięki gwałtownemu rozwojowi miasta oraz obecności w mieście kilku narodowości żyjących obok siebie.