Uroki ziemi wieruszowskiej

Wzdłuż i wszerz, po całej Polsce  rozsiane są miejsca kultu bożego, miejsca święte. Warto je odwiedzać ze względów religijnych, duchowych, a także kulturowych. Można się do nich udać podejmując trud pielgrzymowania lub  wycieczką autokarową . Członkowie Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych wspólnie z członkami Akcji Katolickiej udali autokarem -54 osoby i  podziwiali uroki Powiatu Wieruszowskiego

Powiat wieruszowski leży na południowo-zachodnich krańcach województwa łódzkiego.
Główną rzeką powiatu jest Prosna, nad którą leży stolica regionu – Wieruszów oraz dawne miasteczko, dziś wieś i siedziba gminy – Bolesławiec.

Na terenie powiatu ustanowiono również 45 pomników przyrody. W rejestrze pomników przyrody jak dotąd umieszczono kilkadziesiąt pojedynczych drzew, w tym głównie dęby szypułkowe i czerwone, buki zwyczajne, cisy pospolite, lipy drobno- i szerokolistne, topole białe, klony zwyczajne, wiązy szypułkowe a także bardzo rzadkie platany klonolistne, rozsiane na terenie powiatu i zlokalizowane głównie w obrębie starych parków przypałacowych i przy dworskich.

Atrakcje turystyczne  które zwiedziliśmy to:

Do największych poza przyrodniczych atrakcji turystycznych powiatu wieruszowskiego należą:

  • dawny kościół i klasztor Paulinów w Wieruszowie – miejsce śmierci ojca Augustyna Kordeckiego, przeora klasztoru jasnogórskiego w trakcie potopu szwedzkiego;
  • ruiny średniowiecznego zamku w Bolesławcu z 22-metrową wieżą udostępnioną do zwiedzania oraz tamtejszy barokowy kościół p.w. św. Trójcy;
  • kościół p.w. N.M.P. w Łubnicach wzniesiony w XIV stuleciu;
  • okazałe pałace w Sokolnikach i Walichnowach,

Podziwialiśmy tez uroki Byczyny. Byczyna to ciekawe, historyczne miasteczko w województwie opolskim. Byczyna to najstarszy ośrodek w regionie i jeden z najstarszych na całym Śląsku, bowiem wzmiankowany już był w XIII wieku.
Nie jest znana dokładna data nadania praw miejskich, ale już Jan Długosz w XIV wieku wymienia Byczynę jako miasto. Byczyna jako jedno z nielicznych miast w Polsce zachowała niemal w całości mury miejskie, które otaczają miasto linią owalną, ich długość to ponad 900 m, do dzisiaj poza murami oglądać tu można wieże bramne – Polską i Niemiecką, Basztę Piaskową oraz fosę. Pani przewodnik Barbara Brzezińska opowiadała historię z pasją o swoim mieście.

Zdjęcie z Sanktuarium św. Wojciecha BM w Cieszęcinie Parafia Świętego Wojciecha Biskupa w Cieszęcinie – parafia rzymskokatolicka należąca do dekanatu Wieruszów diecezji kaliskiej. Została utworzona w XI wieku. Prowadzą ją ojcowie sercanie biali.

Według tradycji ustnej świątynia pw. św. Wojciecha powstała w 1080 roku, kiedy to św. Wojciech przemawiał do zgromadzonych mieszkańców podczas swej podróży ewangelizacyjnej do Prus. W latach 1591-1617 kościół w Cieszęcinie zajęty był przez protestantów. Obecna drewniana świątynia została wzniesiona w 1789 roku. W czasie II wojny światowej została obrabowana i zamknięta. Od 1995 roku kościół został podniesiony do godności Sanktuarium św. Wojciecha.

Wszyscy wrócili ubogaceni duchowo.

Marianna Strugińska-Felczyńska

Skip to content